
Identiteit van een veelkleurig gewaad
Jozef had een jas. Die beschermde hem niet tegen de omstandigheden in zijn leven, maar zegt ons wel veel over wie Jozef was. Het zegt ons ook heel veel over wie wij zijn in de ogen van onze Vader.
De jaarlijkse festiviteiten van 4 en 5 mei worden vaak ingekleurd door oorlogsverhalen van opa’s en oma’, vaders, ooms, broers en vrienden. De verhalen moeten we blijven vertellen; ‘opdat wij niet vergeten’, zo klinkt het. Deze spreuk lijkt wel heel oude papieren te hebben als ik 1 Petrus 2:9 lees waar God oproept om Zijn grote daden te blijven verkondigen.
En nu, als je dit leest: je hebt een missie! God heeft jou uitgekozen, gered en vrijgemaakt om Zíjn daden te verkondigen! Eén van de belangrijkste elementen van ons leven is dat wij de kostbaarheid van de Here Jezus blijven koesteren. Blijf de schoonheid doorvertellen aan je buren, vrienden, familie en de volgende generaties. In deze blog deel ik je de weg daar naartoe, aan de hand van 1 Petrus 2, ‘opdat wij niet vergeten’.
In een seminar over ‘rouw’ sprak een vrouw over de noodzaak van het kennen van de Here Jezus. Zij verloor haar beide ouders in één jaar tijd toen ze 18/19 was. Later vond ze herstel en vrede bij Jezus. Op de vraag wat haar advies was, zei ze: ‘zorg ervoor dat je Jezus vindt, zolang je alles nog hebt. Want als alles wegvalt is Hij wat overblijft.’ Deze vrouw koesterde de kostbaarheid van Jezus. Zij was geraakt door Zijn schoonheid.
Maar ze kon niet getuigen, voordat ze zelf was gekomen. Je kunt pas delen van Gods grootheid als je tot Hem bent gekomen. Jezus zei: ‘Kom tot mij, allen, die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.’ Het eerste wat Petrus hier in zijn brief zegt (vers 4): kom naar Hem. Diezelfde Petrus zei tijdens zijn eerste preek in Handelingen 2:38 ‘Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.’
Jezus: meer dan een hoeksteen
In dit deel van zijn brief schrijft Petrus (Gr. = rots) veel over stenen. Citerend uit Psalm 118:22, vergelijkt hij de Here Jezus met een hoeksteen. Met die hoeksteen is iets bijzonders aan de hand. Het Hebreeuwse woord (in de psalm), kun je zowel vertalen met hoeksteen als met sluitsteen. Een hoeksteen werd gebruikt als basissteen om het huis op te bouwen. Eigenlijk dus meer een fundament. Een sluitsteen was juist de steen die als laatste in een boog werd gezet, zodat alle stenen bij elkaar blijven. Omdat de vertaling niet zo eenduidig is, moeten we die maar gewoon laten staan: Jezus is hoeksteen en sluitsteen, Hij is het fundament en de afronding, Hij is het begin en het einde, Hij is de alpha en omega.
“Er is geen ander fundament dan Jezus Christus, zegt Paulus. Op welk fundament is jouw geloof en jouw leven gebouwd? Bouw jij op ervaringen, gevoelens, meningen van anderen? Of staat jouw geloof vast op Jezus? Op zijn leven, zijn dood en zijn opstanding? Jouw waarde, levensdoel en redding zijn alleen bepaald door Jezus Christus. En niemand anders.”
Jezus: de kostbare, levende en uitverkoren steen.
Op een veiling in Genéve in 2016 werd een blauwe diamant geveild voor 57,5 miljoen euro. Een steen van onschatbare waarde! Petrus doet iets soortgelijks: hij beschrijft de schoonheid van een steen: de Here Jezus zelf. In vers 4 beschrijft hij met drie bijvoeglijke naamwoorden de uitnemendheid van Jezus: kostbaar, levend en uitverkoren.
Jezus is kostbaar voor zijn Vader. Het was Jezus over wie de Vader zei: dit is Mijn geliefde Zoon in wie ik een welbehagen vind (Matt. 3:17). Deze Jezus was Vaders troetelkind (Spr. 8:30) en Gods eniggeboren Zoon (Joh. 3:16). Hij was en is van onschatbare waarde, hooggeacht en hooggeplaatst (Fil. 2:9) en nu met eer en heerlijk gekroond (Heb. 2:9).
Tegelijk is Jezus is ook de levende. Hoewel een blauwe diamant zo dood is als een pier, is Jezus springlevend! Er is geen godheid die leeft, dan Jezus zelf! Hij heeft de dood overwonnen, de prijs betaald en zit nu aan de rechterhand van de Vader. Jezus leeft en wij met Hem! (Gal. 2:20) Zodat wij ook nu in een nieuw leven kunnen wandelen om dié kostbare, levende steen te dienen (Rom. 6:4).
Daarnaast is Hij de uitverkoren Zoon. Innig geliefd en de verkozen Zoon, waardoor God de wereld gered heeft en eens compleet zal verlossen! Jezus is door zijn Vader verkozen om in de volheid van de tijd te komen (Gal. 4:4).
Hoe kostbaar en levend is Jezus voor jou? Gaat Hij de waarde van alles ver te boven?
Het is alsof Petrus wil zeggen: komen tot Hem is één, maar zodra je komt, word je ook veranderd! ‘Dan wordt u ook zelf, als levende stenen,’ (1 Pt. 2:5). Komen tot Hem staat nooit op zichzelf. De Vader is uit op een transformatie. We komen tot Hem als dood, maar worden springlevende stenen. Van een nietszeggend volk, worden we een geestelijk huis en heilig priesterschap. De gemeente van Christus bestaat niet uit dode kleibaksel en beton, maar is een geestelijk bouwwerk van levende stenen. Als geestelijk huis ligt onze taak hier: het uitoefenen van de priesterdienst.
In het oude testament hadden de priesters hoofdzakelijk twee functies: naderen tot God en offeren. Vandaag de dag is dat niet anders. Door het offer van Jezus Christus hebben wij vrij toegang tot de Vader (Heb. 10:10) en zijn we geroepen om ons hele leven als offer te geven (Rom. 12:1-2) en laten we lofoffers opstijgen tot God (Heb. 13:15).
Tot zover oogt de geestelijke weg prachtig: komen tot de Here Jezus en veranderd worden om Hem te dienen. Maar in dit alles zit valkuil, een doodlopend spoor. De steen die voor God uitverkoren, kostbaar en levend is, wordt door sommigen weggegooid. In de oudheid werd er veel handwerk gedaan en checkte ze de stenen stuk voor stuk op geschiktheid. Zo is Jezus langsgekomen, maar niet goed bevonden door talloze religieuze leiders. Voor hen is hij een ‘steen des aanstoots’ geworden. Letterlijk staat er zelfs ‘een rots der ergernis’.
Jezus wordt dan een steen waar je je aan ergert, je been aan openhaalt en over struikelt. Dat gebeurt vooral als je Hem niet wilt gehoorzamen (vers 8). Komen tot Hem vraagt om zelfverloochening, bekering, opoffering, je leven verliezen en je onder het gezag van God stellen. Als je dat niet wilt, wordt Jezus een steen des aanstoots en zal je uiteindelijk struikelen en vallen, voor altijd…
Maar nu je gekomen en veranderd ben, iets geproefd heb van de schoonheid van Jezus, verkondig dan de grote daden van God! Aan het eind van dit deel in zijn brief, beschrijft Petrus het doel van deze transformatie: de deugden van God verkondigen!
En ook hier staat dit niet op zichzelf.
We verkondigen de deugden (of grote daden) van God
Vanuit het duisternis, leven we nu in het licht. Eerst zonder ontferming, maar nu delen we in de ontferming van God. Hij was het waar het mee begon en waar het mee eindigt. Hij is het die het goede werk eens zal voltooien (Fil. 1:6).
Petrus is vol van de schoonheid, kostbaarheid en diepte van Jezus. Hij heeft de pracht meer dan bewezen! En toch lijken we vandaag soms van die schoonheid af te zijn vergeten als alles ons toelacht. De welvaart ligt binnen handbereik en we leven erop los. Maar dwars door die zegen heen, klinkt de stem van God: ‘Wanneer u eet, verzadigd wordt, goede huizen bouwt en daarin woont, uw runderen en uw kleinvee talrijk worden en ook uw zilver en goud toeneemt, ja, alles wat u hebt, talrijk wordt, pas ervoor op dat uw hart zich dan niet verheft en u de HEERE, uw God, vergeet, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis geleid heeft;’ (Deut. 8:12-14) Verderop in hoofdstuk 11:18 roept God het volk op om ‘deze woorden van mij in uw hart en in u ziel te prenten’.
Het lijkt wel alsof God zegt: blijf mijn woorden doorvertellen, zodat je mij nooit zal vergeten. Iets was Petrus ook zegt: Jezus is zo kostbaar, dat we Hem moeten blijven verkondigen. Koester de kostbaarheid van de Here Jezus, ‘opdat wij niet vergeten’.
Opdat wij niet vergeten.
Jozef had een jas. Die beschermde hem niet tegen de omstandigheden in zijn leven, maar zegt ons wel veel over wie Jozef was. Het zegt ons ook heel veel over wie wij zijn in de ogen van onze Vader.
Het eerste uur voel ik niet veel meer dan een cocktail van pijn, adrenaline en misselijkheid. Maar als ik langzaam ben bijgetrokken besef ik dat de kustmarathon meer in zich heeft dan een fenomenale tocht langs de Zeeuwse kust.
God weet álles van je. Zelfs de diepten van je hart, je grootste geheimen en alles wat je doet op de momenten dat niemand kijkt. Maar is die gedachte voor jou bedreigend of bevrijdend?
Wil je op de hoogte blijven van ons werk? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief. We zullen zo nu en dan (niet te vaak) activiteiten, updates en gebedspunten delen.